Pojęcie rysunek w swej definicji odnosi się do specyficznej formy, kompozycji, jaka ma zostać wykonana na odpowiedniej płaszczyźnie, na której nanoszone są przedstawienia robione z wielorakich kompozycji liniowych. W ten sposób powierzchnia ta zyskuje walory artystyczne, a także wizualne. Wykorzystujemy w tym celu rozmaite narzędzia i przybory. Podobnie jak tunel rozsączający wyżej omówiona we wcześniejszej zakładce dziedzina grafiki, także rysunek zaliczany jest do sfer sztuk plastycznych. To najpowszechniejsza technika artystyczna stawiana na równi z malarstwem czy rzeźbą. Towarzyszy ona człowiekowi od dawien dawna, a jej początki związane są z zastosowaniem jako narzędzia rysunkowego przede wszystkim węgla drzewnego. Jest to doskonałe narzędzie do wykonywania szkiców oraz rozmaitych pełnych koronki bawełniane rysunków czy nawet malowania obrazów. Dzięki zastosowaniu w rysunku niegdyś węgla drzewnego, możliwe było zrealizowanie kompozycji z poprawkami. Tuszu czy też atramentu, jaki swego czasu również próbowano zastosować w tej technice artystycznej nie dawało się rady usuwać, aby tworzyć kompozycję zmienianą, przeobrażaną na poszczególnych etapach jej tworzenia. Niemniej jednak z węglem było zupełnie inaczej- niepotrzebne linie z węgla drzewnego można było usuwać przy zastosowaniu w tym celu chorągiewki z ptasich piór. Warto wspomnieć, iż z węgla do tworzenia rysunku korzystano aż do dziewiętnastego wieku, bo dopiero w tym stuleciu zostały wynalezione ołówki grafitowe. Ogólnie w historii rysunku wyszczególnia się rysunki robione węglem, węglem drzewem natłuszczonym, sangwiną i kredą, ołówkiem grafitowym, ołówkiem metalowym.
Źródło: